Het Monster van Loch Ness is een onbekende levensvorm. Het Monster van Loch Ness wordt ook wel: ‘Nessie’ genoemd. Nessie zou volgens een legende in het meer van Loch Ness leven. De meningen over het bestaan van Het monster van Loch Ness zijn tegenstrijdig. Bestaat het echt?
Nessie zou volgens foto’s en verhalen een dier moeten zijn dat tussen de 12 en 15 meter lang is. Sommige mensen beweren dat Nessie een bult of schild op zijn rug heeft. Maar er gaan ook verhalen dat Nessie’s rug meerdere bulten zou hebben. Het monster van Loch Ness zou ook een lange nek moeten hebben. Met een kleine kop, en een brede kaak. Dit is ook hoe de meeste mensen zich het Monster van Loch Ness voorstellen. Andere mensen beweren dat Het monster van Loch Ness een geëvolueerde versie van een dinosaurus is. Deze dinosaurus is een plesiosaurus, hij zou zich dan in de oertijd al in Loch Ness gevestigd moeten hebben en zich sindsdien ebben voortgeplant met soortgenoten. Er moeten volgens die theorie dus meerdere soortgelijke monsters in het enorm diepe meer leven. Dit idee leeft omdat Het Monster Van Loch Ness in zijn eentje natuurlijk geen 65 miljoen jaar zou kunnen overleven, omdat hij geen partner zou kunnen vinden en alleen maar omringd wordt door mensen en dieren van na de verdwijning van de dinosauriërs. Hoe kan het monster zich voortplanten als er maar een zou zijn?
Expedities
Er is al vaak onderzoek naar het monster van Loch Ness gedaan. In 1987 zijn er twintig boten voor vijf dagen op zoek geweest naar het monster van Loch Ness. Uit deze onderzoeken zijn er drie keer bewegende objecten gevonden. Deze bewegende objecten werden waargenomen op een diepte van 150 tot 180 meter. Dit onderzoek is stop gezet omdat er geen geld meer was om de expeditie voort te zetten. Het eerste offciele onderzoek naar het bestaan van Het monster van Loch Ness werd al in 1934 gedaan, door Sir Edward Mountain. Hij ging naar het monster op zoek, samen met nog 20 andere mannen.Helaas vonden ze Nessie niet. Maar mensen bleven in het bestaan van het monster geloven. Bovendien is het meer Van Loch Ness dankzij de verhalen een enorme publiekstrekker geworden voor mensen die hopen een glimp van het beest op te vangen.
Phenomena Investigation Bureau (LNPIB)
In 1962 werd er zelfs een bureau opgericht dat zou helpen met het zoeken naar het monster van Loch Ness. Medewerkers deden onderzoek naar het bestaan van het monster. Deze zoektochten hadden ook geen groot succes. Er werd geen overtuigend bewijs gevonden. Daarna zijn er nog vele onderzoeken gedaan door andere mensen. Ook heeft men het meer zo goed mogelijk afgezocht met sonar, maar ook deze onderzoeken hadden geen duidelijk spoor aan getroffen van het monster van Loch Ness. Het meer is uitzonderlijk diep, daardoor is het moeilijk om elke meter af te zoeken. Maar besef wel: iets wat er niet is kan je natuurlijk ook niet vinden. Dus als het monster niet bestaat, dan is het niet zo vreemd dat al die onderzoeken geen echt bewijsmateriaal opleveren.
Bewijsmateriaal van Nessie
Foto’s en filmpjes van het monster zijn toch wel vaak gemaakt. Maar de meeste filmpjes en foto’s zijn vaak onscherp en onduidelijk. En met zo’n mysterie als dit monster zijn er altijd mensen die er plezier in hebben om expres namaakfoto’s en nep filmpjes te maken. Het is dan ook bewezen dat de meeste foto’s en filmpjes vervalst zijn. In 1951 werden bijvoorbeeld drie bulten gemaakt van hooibalen. Deze werden bedekt met donker zeil. Zo werden ze in het water gegooid en op het water gefotografeerd. Iedereen geloofde dat dit een echte opname was van de rug van Nessie, maar later bleek dat de foto een grap was.
Pootafdruk
Er is ook een keer een pootafdruk aangetroffen aan de oever van het meer. Maar na onderzoek bleek deze pootafdruk van een paraplubak afkomstig. De paraplubak was gemaakt van de poot van een nijlpaard. Een van de beroemdste foto is gemaakt in 1934. Deze was gemaakt door dokter Robert Kenneth Wilson. De foto laat een schaduw van een lange nek zien die boven het water uit steekt. De meeste mensen namen deze foto aan als het absolute bewijs dat er inderdaad een groot beest in het meer zat. Maar mensen die met een kritische blik naar deze foto keken, werden al snel achterdochtig. Er werd veel over de echtheid gediscussieerd. Uiteindelijk bleek dat de foto inderdaad vervalst was. Dokter Robert Kenneth gaf pas toe op zijn sterf bed dat de foto nep was. Het was een imitatie kop die was vastgemaakt aan een speelgoed onderzeeër.
Film Monster Loch Ness
Er is ook filmmateriaal verschenen. Deze opnames zijn gemaakt door ene Taylor, een Zuid-Afrikaanse toerist. Het zijn opnames van een vreemd wezen dat zich in het meer bevindt. De opnames zijn gemaakt in 1938. In het heden zijn de rechten van deze film in bezit van Maurice Burton. Maurice Burton geeft de film niet aan onderzoekers. Hij schreef het boek The Elusive Monster waarin wel een foto (afbeelding uit de film) staat. Volgens een bioloog en crypto-zoöloog (Roy Mackal) werd de foto als positief bewijs beschouwd. Maar toen de leden van National Institute of Oceanography het beeld onderzochten werd het monster op de foto ook als nep beschouwd. Men stelde dat het een levenloos voorwerp was.
Onderzoeker Adrain Sthine doet al heel veel jaar onderzoek naar het bestaan van het beest.
Tim Dinsdale
Ook Tim Dinsdale maakte opnames. Op zijn filmpje was een vreemde bult te zien die zich voortbewoog door het water van het meer. Deze bewegingen zouden niet veroorzaakt kunnen worden door een boot. Eerst werd dit beschouwd als het bewijs dat het monster van Loch Ness echt was. Sceptici stemden hier niet mee in. Ze dachten dat het net zo goed een ander bootje kon zijn.
Operatie Deepscan
In 1987 werd er een groot onderzoek op touw gezet waarbij men het meer volledig wilde scannen met moderne apparatuur. Het werd Opartion deepscan genoemd. Het was de grootste expeditie ooit. Hoewel er geen overtuigend bewijs werd aangetroffen, werden er wel enkele grote bewegende voorwerpen met sonar ontdekt. De onderzoekers weten niet wat het waren en juist dat houdt het mysterie levend.
Loch Ness Discovered
Discovery Communications maakte een documentaire genaamd: Loch Ness Discovered waarin een digitaal verstrekte versie van Dinsdale’s film werd vertoond. Hieruit werd het achterlichaam van een plesiosaurus gemaakt. Maar ook weer dit idee werd tegen gesproken door critici. Tot op de dag van vandaag is het niet bewezen dat er in het meer een monsterfamilie uit de oertijd leeft.